Ciężki bagaż emocjonalny

Ostatni okres był dla mnie dość trudny. Znowu zaczęły wracać traumatyczne wspomnienia. Rano obudziłam się z płaczem, nie odróżniałam snów od rzeczywistości. Na szczęście miałam blisko siebie przyjaciela, który mnie uspakajał i mocno wspierał. Wszystkie doświadczenia, które miały miejsce w  moim życiu, stopniowo zaczęły do mnie docierać. Miewam dni, kiedy bardzo tęsknię za moim tatą, za naszymi wspólnymi podróżami. Tak dużo nas łączyło, dzięki niemu poznałam świat. Zaraził mnie ciekawością i chęcią do życia. Zawsze szukaliśmy wspólnie różnych rozrywek. Dlatego też na moim blogu nie skupiam się tylko na stomii, ale piszę również o moich wypadach. Tak już zostałam wychowana. Nie skupiam się tylko na problemach, tylko staram się szukać pozytywnych emocji. Mój tato był klasycznym Piotrusiem Panem, który w poszukiwaniu wrażeń, zwiedził prawie cały świat. :) Naszym wspólnym mottem było: „Pracuj żeby żyć, a nie żyj żeby pracować.”

Utrata bliskiej osoby jest zawsze trudna. Ostatni czas był dla mnie tym trudniejszy, że w krótkim czasie straciłam kilka osób. W końcu postanowiłam skonfrontować się z rzeczywistością  i wybrałam się na cmentarz. Kiedy spojrzałam na tabliczkę z imieniem mojego taty zaczęłam głośno płakać. Przez łzy dostrzegłam imiona mojej ukochanej cioci oraz babci. W tym momencie najchętniej wtuliłabym się w ramiona bliskiej osoby, niestety nikogo takiego przy mnie nie było. Ciężko znosić żałobę w samotności. Niestety na wiele osób z rodziny nie mogę liczyć. To właśnie z domu wyniosłam zamknięcie się w sobie w obliczu problemów. Emocje zawsze ukrywałam a smutki przelewałam jedynie na papier poprzez prowadzenie pamiętnika. Do dziś nie płaczę w obecności innych osób. Trudne tematy są w mojej rodzinie pomijane. Nauczyłam radzić sobie sama i mam świadomość, że liczyć powinnam tylko na siebie. Pomimo takich doświadczeń życie mnie czasem zaskakuje i pojawiają się osoby, które są dla mnie wsparciem w trudnych momentach.

Bycie człowiekiem wrażliwym nie jest łatwe. Będąc na cmentarzu wylałam wodospad łez. Chcąc zrobić coś od siebie, ułożyłam serduszka z leżących wokół szyszek i białych kwiatków. Kupiłam kolorowe świeczki w kształcie lodów i ustawiłam na płytach. Po części przypominały mi one mojego tatę, który uwielbiał słońce i żywe kolory. Z drugiej strony, myślałam również o mojej cioci, z którą tak chętnie jadałyśmy lody. Przyniosłam również kwiaty słonecznika, symbolizujące słońce. Spędziłam tam sporo czasu – pomodliłam się, poprosiłam o spokój dla moich bliskich. Opuszczając cmentarz poprosiłam o to, by ciocia zesłała mi kogoś kto by mnie w końcu pocieszył. Nie mogłam ukryć zaskoczenia, kiedy nagle spotkałam mojego bliskiego kolegę, który odwiedzał grób swojej mamy. Postanowiliśmy zrobić wspólnie coś miłego, aby znowu poczuć radość z życia. Kilka dni później wybraliśmy się na wyścigi samochodowe. :)

Tańce

Jedną z moich największych życiowych pasji jest taniec. Niestety w związku z wydarzeniami, które miały miejsce w moim życiu dawno nie tańczyłam.  Przyczyniły się do tego choroby oraz śmierć najbliższych mi osób: cioci, babci oraz taty. 

Te trudne chwile sprawiły, że pomimo miłości do tańca, nie byłam w stanie wyjść wieczorem z  domu, aby poszaleć z przyjaciółmi. Zdarzały się momenty, kiedy próbowałam wyrwać się do  ludzi, ale kończyło się to szybkim powrotem do domu, ponieważ nie byłam w stanie dobrze się bawić i tańczyć.

Nie mogę jeszcze powiedzieć, że wszystko wróciło do normy a negatywne myśli odeszły w  dal. Nie da się wymazać z  pamięci pewnych wspomnień. Stopniowo jednak, zauważam u  siebie zmiany na lepsze, powoli godzę się z  rzeczywistością, dlatego ostatnio przeżyłam jeden z bardziej szalonych weekendów

Wieczór rozpoczęłam w restauracji na terenie Opery Leśnej, gdzie odbywała się zamknięta impreza – urodziny moich dwóch koleżanek. Mieliśmy cały parkiet tylko dla nas, a jedzenie było znakomite. Wszytko było dopięte na ostatni guzik, zrobione z wielkim sercem. Muszę przyznać, że były to jedne z lepszych urodzin na jakich byłam. DJ grał wspaniałe, bardzo taneczne hity. Była ze mną znajoma z Warszawy, która ma na swoim koncie wiele sukcesów związanych ze śpiewem musicalowym i uczestnictwem w programach telewizyjnych, nawet na terenie Włoch. Jednym z jej marzeń było wystąpienie na scenie Opery Leśnej i to właśnie w tę cudowną noc udało jej się je spełnić. Zaśpiewała śliczną piosenkę z musicalu.

W dalszej części wieczoru zdecydowałyśmy wybrać się do sopockiego klubu „Czekolada”. Taneczne szaleństwo trwało aż do trzeciej nad ranem J Taniec jest dla mnie sposobem na wszystko – dzięki niemu można się odprężyć i  odreagować stres. Sopot jest idealnym miejscem aby się wyszaleć. W weekendy przeradza się w jedną, wielką imprezę, a w sezonie tłumy są jeszcze większe. Można go określić naszą własną, polską Ibizą. Jeśli lubicie takie klimaty, zdecydowanie warto się tu wybrać. 

Wyścigi samochodowe

Zazwyczaj staram się spędzać czas zgodnie z moimi pasjami i zainteresowaniami. Tym razem, dla odmiany, postanowiłam wybrać się w miejsce, które nigdy wcześniej nie przyciągało mojej uwagi. Latem w Sopocie jest pełno atrakcji. Raz do roku na tzw. Ulicy Sopockiej odbywają się Mistrzostwa Polski Samochodów Górskich. Kierowcy mają do pokonania zaledwie 3 km, ale aż 18 zakrętów. 

Dla mnie cały fenomen polega na tym, że jadąc z Sopotu do Gdyni zawsze zwalniam, bo boję się wylecieć z zakrętu, a w trakcie mistrzostw miałam okazję zobaczyć jak startujący kierowcy, na pełnym luzie rozpędzali się do 100km na godzinę. I to tuż przed zakrętem! Zresztą nie mniej stromym niż w  Monte Carlo, gdzie zginęła piękna Grace Kelly (właśnie w wypadku samochodowym). Nie znam się na autach, ale obok mnie stał mój kolega, który jest pasjonatem motoryzacji i jego entuzjazm z  wydarzenia był tak samo ogromny jak i mój.

Przed startem otrzymałam kilka istotnych informacji. Dowiedziałam się, że Polacy są bardzo dobrzy w tej dyscyplinie. Zrobiliśmy również obchód po samochodach i miałam okazję każdy z nich obejrzeć z bliska. Moją uwagę przykuło szczególnie Ferrari. Wsiadłam do środka i doszłam do wniosku, że całkiem wygodnie się w nim siedzi. Fotele są osadzone dość nisko, jednak wykonano je w bardzo ergonomiczny sposób, dzięki czemu doskonalone zgrywają się z ludzkim ciałem. Skóra, którą pokryte są siedzenia, jest bardzo miła w dotyku. Bardzo spodobało mi się to uczucie. Mogłam się przekonać, że tego typu imprezy mogą być fascynujące nie tylko dla panów. J

Basen i sauna

Ostatnio uznałam, że potrzebuję trochę czasu tylko dla siebie. Postanowiłam pójść na basen a następnie zaś skorzystać z odnowy biologicznej. Pływanie sprawia mi ogromną radość, zresztą dotyczy to wszystkiego, co związane jest z wodą. Czuję się wtedy bezpiecznie i  komfortowo. 

Wiem, że nie wszyscy podchodzą w ten sposób do wody. Niektórzy odczuwają wręcz lęk przed kąpielą, ze względu na posiadaną stomię. W  rzeczywistości nie jest to jednak konieczne. Odpowiednio dobrany sprzęt pozwala na korzystanie z wodnych atrakcji. Oczywiście nie mogę mówić w imieniu wszystkich stomików – wiem, że stomia u niektórych osób się zapada albo występują inne problemy i sprzęt się nie trzyma. Wtedy warto opisać co dokładnie się dzieje
i poprosić o pomoc ekspertów z poradni stomijnej albo bardziej doświadczonych stomików. Ważne jest również dopasowanie kostiumu kąpielowego. Aby czuć się komfortowo, swój zestaw dopierałam bardzo dokładnie. Mój kolega widząc mnie na basenie, był w szoku, że stomii w  ogóle nie widać. Przez chwilę wydawało mu się, że na czas pływania pozbyłam się worka. J 

Wypad na pływalnię był bardzo udany. Po przepłynięciu 40 basenów ruszyłam w świat saun. Skorzystałam z mojej ulubionej sauny parowej, która wywodzi się jeszcze z czasów starożytnych. Na pewno słyszeliście o sławnych rzymskich łaźniach i kulcie jaki wokół nich panował. Sauna oddziałuje relaksacyjnie, podnosi odporność organizmu, poprawia krążenie i usuwa toksyny. Sprawdza się również przy problemach górnych i dolnych dróg oddechowych. Jedna sesja trwa około 5-15 minut, eksperci zalecają korzystanie z niej 2-3 razy w tygodniu. Ja sama, mam swój własny rytuał, który stosuje po kąpieli parowej – schładzam ciało lodem, pod zimnym prysznicem lub wyskakuję do zimnej beczki. Tym sposobem hartuję się i wzmacniam ciało, jednocześnie ćwicząc charakter. Sauna to dla mnie świetna forma odpoczynku. Oczywiście należy pamiętać, że nie każdy powinien z niej korzystać. Najlepiej skonsultować to wcześniej z lekarzem.